วันศุกร์ที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2554

เมื่อปีใหม่....อีกครั้ง

     ในวาระดีถีขึ้นปีใหม่            ขออวยชัยให้ท่านจงสุขี
มีเงินทองเหลือใช้ตลอดปี            พบชีวีที่เป็นสุข...ตลอดกาล
               ขอขอบคุณ ทุกท่านที่ติดตาม    ดูบทความ อ่านบทกลอนที่เสนอ
       อาจจะผิดพลั้งบ้างเพราะเผลอเลอ    ช่วยเสนอแนะนำบ้างจักขอบคุณ...(ครับ)
           ผ่านไปแล้วสำหรับปี ๒๕๕๔  ปี ๒๕๕๕ กำลังย่างเข้ามา ที่ผ่านไป คืออดีต มีทั้งดี และไม่ดี สุข สมหวังผิดหวัง คละเคล้าปะปน หลายท่านที่ญาติมิตรต้องจากไป....อย่างไม่มีวันกลับ...นี้คือความเที่ยงแท้ของชีวิต ตามหลักความจริง ตามหลักธรรมชาติ เพราะเรา..ท่านยังก้าวไม่พ้นใน วัฏฏะสงสาร   เมื่อแต่ละปีผ่านไป ความมากด้วยประสบการณ์ ของแต่ละท่านก็มากขึ้น รอยประสบการณ์ปรากฏให้เห็นชัด แต่อยากฝากท่านผู้แวะมาเยี่ยมชมด้วยความเคารพทุกท่านว่า ชีวิตของคนเรานั้นสั้นนัก อย่าคิดว่ายังเด็กอยู่ อย่าคิดว่ายังหนุ่ม ยังสาวอยู่ ยังไม่แก่ ยังไม่ตายง่ายหรอก ยังอีกนาน ถ้าท่านคิดยังอย่างนี้อยู่ ท่านคิดผิด? พระพุทธเจ้าองค์ศาสดาของศาสนาพุทธ ท่านสอนว่า อย่าประมาท ฝากให้ทุกท่านไว้เป็นแง่คิด ก็ขอให้ศึกษานิเทศก์ทุกท่านและเพื่อนครูที่รักทุกคนมีความสุขในวันปีใหม่...ตลอดปี ๒๕๕๔ และเจอกันอีกครั้งในปีใหม่ครั้งหน้า ๒๕๕๖  ครับ ...
                                                             อภิชาติ ศรีภาค์                           
                                               ๓๐ ธันวาคม ๒๕๕๔

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น