ทำ...ธรรม

                                                            

                                                       ..การเกิดแก่ เจ็บตาย เป็นนายโลก        

                        แต่ทุกข์โศกที่เกี่ยวเกาะเพราะลิขิต

                                  อย่าโทษเวร โทษกรรม นำชีวิต         

                                   แล้วปล่อยจิต ปล่อยใจ ไปตามกาล

                                                     ..เมื่อเกิดกาย เป็นมนุษย์รู้ผิดชอบ 

                                  ใช่จะกอบ ใช่จะโกย ใช่จะผลาญ

                                  เมื่อทำดี กรรมดี ย่อมอยู่นาน           

                                  ให้ลูกหลาน ได้ชื่นชอบ ได้เชยชม

                                                     ..เมื่อจะคิด คิดจะทำ นำคนอื่น     

                                  จะต้องฝืน จะต้องหยุด ให้เหมาะสม

                                  สมกับนำ สมตั้งจิต คิดปรารมภ์                  

                                 ให้ชนชม ในแบบอย่าง ทางที่ดี

                                                    ..เมื่อเกิดกาย เป็นมนุษย์ รู้ผิดชอบ   

                                 อย่ามัวกอบ อย่ามัวโกย โดยหลีกลี้

                                 คิดหลบธรรม มองเห็นชั่ว ว่าสิ่งดี                  

                                 จวบเจียนที่ จะสิ้นลม ฤาพบธรรม

                                                     ..ถ้าเกิดแก่ เจ็บตาย คือนายโลก     

                                 ควรใช้ธรรม นำโลก ให้สุขล้ำ

                                 ทำโดย...ธรรม.. นำทาง เป็นประจำ                  

                                 ความเลื่อมล้ำ แปลกแยก จะผ่อนคลาย

                                                          “คนจร”

                                                   ๒๘ มิถุนายน ๒๕๓๙

                                                          ห้วยขะยุง               

              ความเป็นมา  บทกลอน ทำ...ธรรม เป็นบทกลอนที่แต่งเพื่อลงในจุลสาร "นิเทศสัมพันธ์" เพื่อสะท้อนปัญหาที่เกิดจากการให้ความดีความชอบในระบบราชการ "นิเทศก์สัมพันธ์"เป็นจุลสารที่ทำหน้าที่สื่อกลางระหว่างครู กับ หน่วยศึกษานิเทศก์ ในช่วงที่ไปเป็นศึกษานิเทศก์ที่อำเภอเขมราฐ ณ สำนักงานการประถมศึกษาอำเภอเขมราฐซึ่งในช่วงที่อยู่นั้น(ปี ๒๕๓๗ - กันยายน ๒๕๔๕)  หน่วยศึกษานิเทศก์สำนักงานการประถมศึกษาอำเภอเขมราฐมีศึกษานิเทศก์ในขณะนั้นมีศึกษานิเทศก์ จำนวน ๔ ท่านประกอบด้วย ศน.ปัญญา เพชราเวช เป็นหัวหน้าหน่วย  ท่าน ศน.ประภัศร์ งามเถื่อน  ศน. สุระ วงศ์มา และ ศน.อภิชาติ ศรีภาค์             

สังฆทานนิเทศก์

          กลุ่มนิเทศติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา สพป.อบ.๓ โดยการนำของ นายอภินันท์ บุญรอด และ นายมัธยม เรืองแสน รองผอ.สพป.อบ.๓ รวมทั้งศึกษานิเทศก์ สพป.อบ.๓  ได้ร่วมกันไปถวายสังฆทานที่วัดดอนธาตุ ในวันที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๕๔ การถวายสังฆทานในครั้งนี้ ได้นำอาหารไปถวาย และปัจจัยที่ได้รวบรวมจากศึกษานิเทศก์ทุกท่าน เนื่องในกาลเข้าพรรษาประจำปี ๒๕๕๔

เจดีย์พิพิธภันฑ์ พระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีโร

          วันดอนธาตุ (เดิมชื่อวัดเกาะแก้วพระนอนคอนสวรรค์วิเวกพุทธกิจศาสนา) ตั้งอยู่บนเกาะกลางแม่น้ำมูล ตำบลทรายมูล อำเภอพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี เจ้าอาวาสองค์ปัจจุบันคือ พระอาจารย์พินิจ ปภสฺสโร

พระอาจารย์พินิจ ปภสฺสโร เจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน

                   ผู้ก่อตั้งวัดดอนธาตุคือ หลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโร ปฐมปรมาจารย์สายพระกัมมัฎฐาน ทั้งนี้ขออนุญาตสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ดูแลวัดดอนธาตุนำประวัติของวัดและประวัติของหลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโร มานำเสนอให้ผู้ที่สนใจได้ทราบพอสังเขปดังนี้

หลวงปู่เสาร์ กนฺฺสีโร

         หลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโร เกิดเมื่อวันที่ ๒ พฤศจิกายน ๒๔๐๓ ที่บ้านข่าโคม ตำบลปะอาว(หนองขอน) อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี ท่านบรรพชาเมื่ออายุ ๑๒ ปี ณ วัดใต้ อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี อายุครบ ๒๐ ปี อุปสมบทเป็นพระภิกษุ ขณะที่อุปสมบทได้ศึกษาอักษรธรรม อักษรขอมอักษรไทยน้อย และหนังสือไทย

          ในสมัยรัชการที่ ๔ พระองค์ได้ก่อตั้งคณะธรรมยุต ซึ่งขณะนั้นคณะธรรมยุตได้แผ่ขยายไปสู่จังหวัดอุบลราชธานี เป็นจังหวัดแรกในภาคอีสาน โดยวัดธรรมยุตวัดแรกของจังหวัดอุบลราชธานี คือวัดสุปัฎนาราม ท่านพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีโร มีศรัทธาเลื่อมใส จึงได้อุปสมบทญัตติเป็นพระธรรมยุตโดยมีพระครูทา โชติปาลเณร เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูศรีทา ชยเสโน เป็นพระกรรมวาจาจารย์ ณ วัดศรีทอง(วัดศรีอุบลรัตนาราม)

          พระอาจารย์หลุย จนฺทสาโร ได้บันทึกเกี่ยวกับหลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโร ไว้ว่า “นิสัยท่านพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีโร นั้น ชอบก่อสร้าง ชอบปลูกพริกหมากไม้ ลักษณะจิตเยือกเย็น มีพรหมวิหาร มีเมตตาเป็นสาธารณะ เป็นคนพูดน้อย ยกจิตขึ้นสู่องค์เมตตาสุกใสรุ่งเรืองเป็นคนเอื้อเฟื้อในพระวินัย ทำความเพียรเป็นกลางไม่ยิ่งไม่หย่อน พิจารณาถึงขั้นภูมิธรรมละเอียดมาก ท่านบอกให้เราภาวนาเปลี่ยนอารมณ์แก้อาพาธได้ อยู่ข้างนอกวุ่นวาย เข้าไปหาท่านจิตสงบดี เป็นอัศจรรย์ปาฎิหาริย์หลายอย่าง จิตของท่านชอบสันโดษ ไม่มักใหญ่ใฝ่สูง หมากไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ทนแดดังเป็นอุปัชฌายะฯ เดินจงกรมภาวนาเสมอ ไม่ละกาล น้ำใจดี ไม่เคยโกรธ เคยขึ้งให้พระเณร อุบาสก อุบาสิกา มักจะวางสังฆทานอุทิศให้สงฆ์สันติบาตรแก้วิปัสสนูแก่สานุศิษย์ได้ อำนาจวางจริตเฉย ๆ เรื่อย ๆ ชอบศึกษาตำราเรื่องพระพุทธเจ้า รูปร่างใหญ่สันทัดเป็นมหานิกายสิบพรรษา จึงมาญัตติเป็นธรรมยุต รักเด็ก เป็นคนภูมิใหญ่ กว้างขวาง ยินดี ทั้งปริยัติปฏิบัติ ลักษณะเป็นคนโบราณพร้อมกาย วาจา ใจ ไม่เห่อตามลาภยศ สรรเสริญ อาหารชอบเห็ด ผลไม้ตาง ๆ และน้ำผึ้ง”

          แสดงเส้นทางธรรมของหลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโร 

          ธรรมะพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีโร “ให้พากันละบาป บำเพ็ญอย่าให้เสียลมหายใจไปเปล่าที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์” และ “เราเกิดเป็นมนุษย์มีความสูงศักดิ์มาก แต่อย่านำเรื่องของสัตว์มาประพฤติ มนุษย์ของเราจะต่ำลงกว่าสัตว์ และจะเลวกว่าสัตว์อีกมาก เวลาตกนรกจะตกหลุมที่ร้อนกว่าสัตว์มากมายอย่าพากันทำ”

          พระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีโร ท่านมีคติว่า “เขาสิเชื่อความดีที่เฮาเฮ็ดหลายกว่าคำเว้าที่เฮาสอน”

โบสหลังเก่าวัดอำมาตย์ ประเทศลาว ที่หลวงปู่เสาร์กราบไหว้ครั้งสุดท้ายก่อนมรณภาพ

         การเดินทางไปวัดดอนธาตุต้องอาศัยเรือข้ามฟาก ซึ่งทางวัดได้จัดเรือไว้บริการสำหรับพุทธศาสนิกชนที่ไปทำบุญที่วัดตลอด รวมทั้งการออกบิณฑบาตรก็ต้องอาศัยเรือ

คณะกลุ่มนิเทศก์ติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา สพป.อบ.๓ 

ที่ร่วมกันถวายสังฆทานเมื่อวันที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๕๔

คณะถวายสังฆทานร่วมกันถ่ายรูปกับเจ้าอาวาส วัดดอนธาตุ

ทำบุญเสร็จก็รับพรและน้ำพุทธมนต์

รับของที่ระลึก(วัตถุมงคล)จากเจ้าอาวาส

    แหล่งข้อมูล จากหนังสือท่านพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีลเถร วัดดอนธาตุ พิมพ์ที่โรงพิมพ์นพรัตน์ กรุงเทพฯ

บุญแห่งการถวายสังฆทาน

               การถวายสังฆทาน เป็นพิธีกรรมที่ทำกันอย่างแพร่หลายด้วยเป็นการทำบุญที่บ่งบอกถึงความเชื่อในการสร้างกุศลอันยิ่งใหญ่ให้กับตนเอง ทั้งภายในชาตินี้และชาติหน้ารวมถึงบางครั้งยังเปรียบเสมือนการสะเดาะห์เคราะห์ให้กับตนเองและทำให้จิตใจผ่องใส สบายใจ มากขึ้น

              การถวายสังฆทาน หมายถึง การถวายทานแด่พระสงฆ์โดยมิได้กำหนดหรือจำกัดพระสงฆ์ผู้รับ ผลบุญของการถวายสังฆทาน จะดลบันดาลให้ผุ้กระทำบุญ ประสบแต่ความเจริญยิ่งขึ้นไป อุดมสมบุรณ์ด้วยลาภ ทรัพย์สมบัติ เมื่อสิ้นชีวิตในชาตินี้ไม่ว่าเมื่อเกิดชาติไหน ก็จะพบกับความสุข ความเจริญ มีแต่ความมั่นคง บริบูรณ์ด้วยลาภ ยศ ฐานะต่าง ๆ และยังดลบันดาลให้พ้นทุกข์ พ้นโศก และได้เสวยสุขสมบัติ ๓ ประการคือ มนุษย์สมบัติ สวรรคสมบัติ และนิพพานสมบัติ จนล่วงพ้นสิ้นอายุขัยในการเกิดเป็นมนุษย์ ก็จะไปเกิดเป็นเทพบุตร เทพธิดา สถิตอยู่บนวิมานทองบนสวรรค์  

กรวดน้ำอุทิศบุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร ญาติผู้ล่วงลับ